آموزش سیم‌کشی و نصب کلید تبدیل

برای سیم‌کشی کلید تبدیل روش دیگری نیز وجود دارد که به روش قدیمی یا بازاری معروف است. بهتر است برای نصب کلید تبدیل از روش استاندارد استفاده شود. این روش در دو حالت استفاده می شود. حالت اول زمانی که سیم‌کشی مابین دو کلید تبدیل از قبل و با تعداد رشته سیم کمتر انجام شده و امکان اضافه کردن سیم وجود ندارد. حالت دوم: در هر دو طرف محل نصب کلید تبدیل برق فاز و نول وجود داشته و می خواهید سیم برق کمتری مصرف کنید.

روش سیم‌کشی کلید تبدیل به صورت بازاری:

1) از جعبه فیوز تا قوطی کلید تبدیل اول و قوطی کلید تبدیل دوم با دو رشته سیم فاز و نول، سیم‌کشی کنید.

2) سیم‌های فاز و نول را در هر دو کلید تبدیل، به پیچ‌های غیر مشترک وصل کنید.

3) از پیچ‌های مشترک هر دو کلید تبدیل تا محل نصب لامپ سیم‌کشی کرده و به سرپیچ لامپ وصل کنید.

4) سیم ارت نیز بایستی از جعبه فیوز تا محل نصب لامپ، همراه با سایر سیم‌ها کشیده شود. 

جریان برق در سیم‌های متصل به سرپیچ لامپ می‌تواند یکی از 4 حالت زیر را داشته باشد:

• هر دو سیم متصل به لامپ سیم فاز باشند (لامپ خاموش).
• هردو سیم متصل به لامپ سیم نول باشند (لامپ خاموش).
• سیم متصل به لامپ یکی فاز و یکی نول باشند (لامپ روشن).
• سیم متصل به لامپ یکی نول و یکی فاز باشند (لامپ روشن).

نکته: با توجه به مطالب گفته شده دقیقاً ایراد این روش در این است که وقتی دو سیم متصل به لامپ هر دو فاز باشند لامپ در حالت خاموش قرار دارد، در حالی که برق فاز در هر دو سیم متصل به لامپ جریان داشته و احتمال برق گرفتگی هنگام رفع اشکال یا تعویض لامپ وجود دارد.

روش قدیمی سیم‌کشی کلید تبدیل در مکان‌هایی که فاصله دو کلید تبدیل نسبتاً زیاد است، برای صرفه‌جویی در مصرف سیم برق بهتر است که فاز و نول هر کدام از کلیدهای تبدیل از نزدیک‌ترین پریز یا جعبه فیوز کشیده شود.

توجه: این مطلب صرفاً برای آشنایی با مدل قدیمی نصب کلید تبدیل بیان شد. استفاده از این مدل بدلیل عدم ایمنی توصیه نمی‌شود. 

در ادامه آموزش، شما با مدار (نقشه) عملکرد کلید تبدیل در هر دو روش  استاندارد و قدیمی آشنا خواهیم کرد.